Az olgun meyveleri kırmızı ve koyu kırmızı, çok olgun meyveleri siyahımsı kırmızı olan bir dut çeşitidir.

Sulu, asidik-Ekşi dutlar "KARADUT” olarak tanımlanır. Diğer dutlardan ayrılan en belirgin özelliği bol sulu ve eşsiz şeker asit dengesi yani aromasıdır. Karadutun yöresel isimlerinde de çeşitlilik gözlenir. Örneğin karadut; Tokat-Erbaa taraflarında "ekşiare”, Kahramanmaraş, Malatya ve çevrelerinde "urumdut”, Manisa dolaylarında "şurupluk dut” ve Hatay-Antakya civarında "tuti” olarak adlandırılır. Pakistan’da Urduca dilinde "toot” olarak, ingilizcede ise yine karadut anlamında "black mulberry” olarak adlandırılır. Karadutun taze tüketimi raf ömrünün sınırlı olmasından dolayı çok azdır. Daha çok meyve suyu, reçel, marmelat, özellikle Kahramanmaraş’da dondurma ve Şebinkarahisar’da pekmezi yapılarak değerlendirilir. Bu amaçla hasattan sonra meyveler hemen işlenmeyecekse şoklama ünitelerinde kullanılacağı zamana kadar bekletilir.